FAQ

De auto is een belangrijke vorm van mobiliteit, evengoed voor ouderen. Maar bij het ouder worden kunnen mensen geconfronteerd worden met functiebeperkingen zoals minder goed zien.

Heel wat oudere bestuurders passen hun rijgedrag en hun rijmomenten aan. Maar soms gaat er pas een lichtje branden na een kleine aanrijding en dan lezen verzekeraars in de ongevalsaangifte verklaringen zoals “ik zag die auto niet goed komen” of “ik heb te laat geremd”.

Het klopt dat verzekeringsondernemingen oudere klanten - die de kaap van de 75 of de 80 jaar voorbij zijn - na een of meerdere ongevallen, of als het een nieuwe verzekerde betreft, kunnen vragen een onderzoek te ondergaan. De verzekeraar doet dit meer bepaald wanneer hij over indicaties beschikt dat de rijgeschiktheid van de klant mogelijk niet meer optimaal is. Dan krijgt die bijvoorbeeld het verzoek om zich aan te bieden voor een onderzoek in een van de centra voor rijgeschiktheid.

Wanneer de klant weigert op deze uitnodiging in te gaan, kan de verzekeraar beslissen om de contractvoorwaarden te herzien of overwegen de relatie met deze klant stop te zetten. 

Zo’n onderzoek hoeft echter niet beschouwd te worden als iets negatiefs, wel integendeel. Het biedt de verzekerde de kans om zijn zicht, zijn reactievermogen en andere vaardigheden bij het autorijden te checken. 

Soms is er niks aan de hand en gaat het leven als autobestuurder en ook de verzekering gewoon verder. Soms heeft de betrokkene een nieuwe bril nodig of krijgt hij goede raad mee naar huis. Soms dringen zich evenwel maatregelen op, bij voorbeeld een rijbewijs met beperkte geldigheid (enkel rijden in een bepaalde straal rond de woning) of rijden met een automatische versnellingsbak. Wanneer de betrokkene ongeschikt wordt bevonden om te rijden, dient hij het rijbewijs in te leveren bij de gemeente.

In sommige Europese landen wordt de rijgeschiktheid systematisch getest vanaf een bepaalde leeftijd. In België is dat niet het geval.